10 grudnia 2020
Zgodnie z definicją audyt wewnętrzny jest „działalnością niezależną i obiektywną, której celem jest wspieranie (…) kierownika jednostki w realizacji celów i zadań przez systematyczną ocenę kontroli zarządczej oraz czynności doradcze” (def. art. 272 ust. 1 u.f.p.).
W praktyce to narzędzie monitorowania i oceny kontroli zarządczej oraz źródło zaleceń usprawniających (doradztwo). Ewentualne nieprawidłowości są tylko „dodatkowym wynikiem” działalności audytu wewnętrznego.
Co audytorowi wolno robić, a czego nie wolno w zakresie wspierania kierownika JST — zwłaszcza w zarządzaniu ryzykiem.
Zadania kluczowe:
Zadania możliwe do wykonania (tzw. doradcze):
Zadania zabronione:
Rola audytora wewnętrznego jest szczególna, choć często niedoceniana, ponieważ to osoba, która:
Wg raportu Ministerstwa Finansów w zdecydowanej większości jednostek samorządu terytorialnego wyniki audytu były wykorzystywane przez kierowników jednostek przy podejmowaniu decyzji zarządczych.
Ponad 90% ankietowanych wskazało, że audyt wewnętrzny wspierał kierownika jednostki poprzez ocenę kontroli zarządczej w wybranych obszarach działalności.
Usprawnienie pracy audytora przez wsparcie informatyczne pozwoli mu w większym wymiarze zaangażować się w konsultowanie i doradzanie pracownikom podczas identyfikacji, analizy ryzyka, planowania działań zapobiegawczych.
Narzędzia to nie wszystko.
Zarządzanie ryzykiem i praca audytora wewnętrznego ułatwiają prowadzenie kontroli zarządczej. W ten sposób kierownictwo efektywniej zarządza jednostką, unika błędów i skutecznie realizuje swoje cele.
Nasze strony www używają plików cookie. Korzystając z serwisu wyrażasz zgodę na politykę prywatności i cookies. Obsługę plików cookie możesz wyłączyć w ustawieniach przeglądarki. Zobacz jak to zrobić.